در آن روزها که ما در نجف بودیم، یک روز این خبر پخش شد که دو تن از نزدیکان آیت‌الله شریعتمداری ـ آقایان: شیخ مجتبی عراقی، و شیخ ابوطالب تجلیل ـ وارد مدرسه آیت‌الله بروجردی شده و در یکی از حجره‌های آن سکونت گزیدند. پرس و
جو که کردیم، آشکار شد که آقایان در ارتباط با موسسه دارالتبلیغ به نجف آمده‌اند. آنان چند روزی که در نجف بودند، خدمت مراجع عظام: حکیم، شاهرودی، خوئی و سید عبدالله شیرازی رفته و برای هر کدام درباره خدمات حوزوی آقای شریعتمداری، و نیز اهمیت موسسه دارالتبلیغ مطالبی را انتقال داده، و احیانا پیام‌هایی از آقای شریعتمداری به مراجع نجف رسانیده‌اند.
از سوی دیگر، ما همراه چند تن از دوستان وارد میدان شدیم. واقعیت‌هایی را که در ارتباط با این مرکز می‌دانستیم، برای نزدیکان و فرزندان مراجع نجف تشریح نمودیم. و حتی گاهی با خود آقایان مراجع وارد بحث شدیم. به هر حال تا حدود زیادی، در روشنگری اذهان اساتید و مراجع نجف تلاش کردیم. نمایندگان آقای شریعتمداری، در واقع هدف‌شان این بود، که یک نوع تاییدیه کتبی از آقایان مراجع نجف درباره دارالتبلیغ بگیرند. اما تلاش‌های ما، دست کم این تاثیر را داشت که آنان را در دست‌یابی به اهداف‌شان ناکام گذاشت.