احکام اجاره
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

احکام اجاره

مساله 1 ـ ‏اجاره دهنده و کسی که چیزی را اجاره می کند باید مکلف و عاقل‏‎ ‎‏و بالغ باشد و به اختیار خود اجاره را انجام دهد؛ و نیز باید در مال خود حق‏‎ ‎‏تصرف داشته باشد، پس سفیهی که مال خود را بیهوده مصرف می کند چون حق‏‎ ‎‏تصرف در مال خود ندارد اگر اجاره دهد و یا اجاره کند صحیح نیست.‏

مساله 2 ـ ‏مالی را که اجاره می دهند چند شرط دارد: ‏اول: ‏آنکه معیّن باشد،‏‎ ‎‏پس اگر اجاره بدهد یکی از دو خانه را و یا یکی از این دو اسب را صحیح نیست.‏

دوم: ‏آنکه معلوم باشد به مشاهده و دیدن و یا به ذکر اوصافی که رغبات به‏‎ ‎‏سبب آنها مختلف می شود در اجارۀ آن اگر غائب و یا کلی باشد.‏

سوم: ‏آنکه مقدور باشد تحویل دادن آن، پس صحیح نیست اجاره دادن‏‎ ‎‏بندۀ فراری و اسب در رفته که نمی شود آن را برگرداند.‏

چهارم: ‏آنکه به واسطۀ استفاده کردن از آن، از بین نرود؛ پس اجاره دادن نان‏‎ ‎‏و خوردنیهای دیگر صحیح نیست.‏

پنجم: ‏آنکه مال مورد اجاره ملک و یا اجاره باشد، پس صحیح نیست اجارۀ‏‎ ‎‏مال دیگری مگر به اذن و اجازۀ او، و وجه الاجاره هم باید مملوک باشد.‏

ششم: ‏آنکه جایز باشد منفعت بردن از آن، پس صحیح نیست اجارۀ زن‏‎ ‎‏حائض از برای اینکه خودش مسجد را جارو کند.‏

هفتم: ‏آنکه انتفاع از آن ممکن باشد، پس صحیح نیست اجارۀ زمین برای‏‎ ‎

‏زراعت با عدم امکان رسیدن آب به آن.‏

مساله 3 ـ ‏منفعتی که مال را برای او اجاره می دهند چند شرط دارد:‏

اول: ‏آنکه مباح باشد، پس اجارۀ دکان برای ساختن و نگهداری مسکرات و‏‎ ‎‏فروختن و اجاره دادن اسب و کشتی از برای حمل آنها و جاریه برای خوانندگی‏‎ ‎‏حرام و باطل است.‏

دوم: ‏آنکه پول دادن برای آن استفاده، در نظر مردم بیهوده نباشد.‏

سوم ‏آنکه اگر چیزی را که اجاره می دهند منافع متعددی داشته باشد،‏‎ ‎‏استفاده ای را که مستاجر باید از آن ببرد معیّن نمایند، مثلاً اگر حیوان که سواری‏‎ ‎‏می دهد و بار می برد و آسیا می گرداند، باید در مورد اجاره معین کنند یکی از آنها‏‎ ‎‏را و یا آنکه اجاره کند همۀ استفادۀ آن را.‏

چهارم: ‏آنکه مدت اجاره معلوم باشد، مثل نشستن در خانه یک ماه و یا‏‎ ‎‏خیاطی و بنایی یک هفته و یا تعیین خود عمل، مثل خیاطت لباس به طرز‏‎ ‎‏فارسی یا رومی بدون تعرض به زمان، بلی اگر زمان مدخلیتی داشته باشد در‏‎ ‎‏رغبت و قیمت، پس باید آخر زمان را نیز تعیین کنند.‏

مساله 4 ـ ‏اجرتی که در اجاره واقع می شود معتبر است در آن، اینکه معلوم‏‎ ‎‏باشد نه مجهول و مقدار او یا کیل یا وزن یا عدد معلوم باشد و کفایت می کند‏‎ ‎‏رویت و توصیفی که رافع جهل باشد در موردی که اجرت، مکیل و یا موزون و‏‎ ‎‏یا شمردنی نباشد، و جایز است که اجرت عین خارجی و یا کلی در ذمه یا عمل و‏‎ ‎‏منفعت و یا حقی که قابل نقل و انتقال باشد، مثل تحجیر و حق الاختصاص.‏

مساله 5 ـ ‏اگر صاحب خانه بگوید هر چند ماه که بنشینی هر ماه به یک‏‎ ‎‏دینار، اجاره باطل است. و امّا اگر به عنوان اباحۀ به عوض و یا جعاله باشد‏‎ ‎‏صحیح است ولو اینکه این جعاله معروف نیست و بعید نیست به این نحو،‏‎ ‎‏اباحۀ به عوض باشد.‏

مساله 6 ـ ‏اگر حیوانی یا وسیلۀ نقلیۀ دیگری را اجاره کند که متاعی یا‏‎ ‎

‏شخصی را در وقت معین به مکان معینی حمل نماید، ولی در وقت تعیین شده‏‎ ‎‏به مقصد نرسید، در صورتی که وقت تعیین شده وسعت رسیدن به مقصد را‏‎ ‎‏نداشت و یا به علت دیگر رسیدن به مقصد ممکن نبود، اجاره باطل است، و در‏‎ ‎‏صورتی که وقت کافی باشد، ولی موجر با تقصیر و یا گم کردن راه او را به مقصد‏‎ ‎‏نرساند حقی به اجرت نخواهد داشت، ولی اگر حیوان یا وسیلۀ نقلیۀ دیگری را‏‎ ‎‏اجاره کند که او را به مکان معیّنی برساند، و در ضمن شرط کند که در وقت معین‏‎ ‎‏او را به مقصد برساند و از عمل به شرط تخلف نمود و یا نتوانست بدان عمل‏‎ ‎‏نماید اجاره صحیح است و مستاجر میتواند به علت تخلف شرط اجاره را فسخ‏‎ ‎‏نماید، و در صورتی که اجاره را فسخ کند باید به جای اجرة المسمی اجرة المثل‏‎ ‎‏را به موجر بپردازد.‏

مساله 7 ـ ‏اگر حیوان یا وسیلۀ نقلیۀ دیگری را به منظور اینکه در وقت معیّن‏‎ ‎‏به محلی برسد اجاره کند، ولی این مطلب را در عقد اجاره شرط نکند، اجاره‏‎ ‎‏صحیح و موجر مستحق تمام اجرت است.‏

مساله 8 ـ ‏اتصال مدت اجاره به عقد لازم نیست و اگر خانه ای را مثلاً یک‏‎ ‎‏ساله اجاره دهند و ابتدای اجاره را دو ماه بعد از خواندن صیغه قرار دهند اجاره‏‎ ‎‏صحیح است، هر چند خانه در موقع خواندن صیغه در اجارۀ دیگری باشد. و‏‎ ‎‏اگر اول اجاره را معین نکند و خانه در اجارۀ دیگری نباشد، اول آن بعد از‏‎ ‎‏خواندن صیغه خواهد بود. و اگر خانه ای را برای یک ماه اجاره بدهد ولی معلوم‏‎ ‎‏نشود که متصل به زمان خواندن صیغه است یا نه، اجاره باطل است.‏

مساله 9 ـ ‏عقد اجاره اگر با صیغه انجام شود از طرفین لازم است و جز با‏‎ ‎‏اقاله و یا خیار فسخ نمی توان آن را بهم زد. و در اجاره خیار شرط و خیار تخلف‏‎ ‎‏شرط و خیار عیب و خیار رویت و دیگر خیارها غیر از خیار مجلس و خیار‏‎ ‎‏حیوان و خیار تاخیر، جاری است.‏

مساله 10 ـ ‏در اجارۀ معاطاتی که بدون اجراء صیغه انجام می شود اقوی‏‎ ‎

‏لزوم است، همچنانکه در بیع گفته شد و احتیاطی که در آنجا ذکر شد سزاوار‏‎ ‎‏است مراعات شود.‏

مساله 11 ـ ‏اگر قبل از تمام شدن مدت اجاره، صاحب ملک آن را به‏‎ ‎‏مستاجر و یا دیگری بفروشد، اجاره باطل نمی شود و مستاجر باید اجاره را به‏‎ ‎‏فروشنده بدهد.‏

مساله 12 ـ ‏اگر کسی ملکی را خرید و نمی دانست که ملک در اجارۀ دیگری‏‎ ‎‏است و یا می دانست ولی گمان می کرد که مدت آن کم است، می تواند معامله را‏‎ ‎‏فسخ کند.‏

مساله 13 ـ ‏اجاره به مردن اجاره دهنده و یا مستاجر باطل نمی شود، ولی‏‎ ‎‏اگر اجاره دهنده مالک ملک مورد اجاره نباشد و فقط مادام الحیاة حق استفاده از‏‎ ‎‏آن را داشته باشد؛ مثل اینکه کسی وصیت کرده که او تا مدتی که زنده است از آن‏‎ ‎‏خانه استفاده کند چنانچه پیش از تمام شدن مدت اجاره بمیرد از وقتی که مرده‏‎ ‎‏اجاره باطل می شود.‏

مساله 14 ـ ‏اگر ولی یا قیم، مال بچه را با مراعات مصلحت اجاره داد و یا‏‎ ‎‏خود او را اجیر دیگری نمود و مدتی از زمان بلوغ او را هم جزء مدت اجاره قرار‏‎ ‎‏داد، بچه پس از آنکه به سن بلوغ رسید می تواند بقیۀ اجاره را بهم بزند، ولی اگر‏‎ ‎‏ولی یا قیم مدتی از زمان بلوغ را جزء مدت اجاره قرار نمی داد برخلاف‏‎ ‎‏مصلحت بچه بود که لازم بود مراعات آن مصلحت، نمی تواند پس از بلوغ اجاره‏‎ ‎‏را بهم بزند.‏

مساله 15 ـ ‏اگر کسی مال معینی را اجاره کند و بعد معلوم شود که مال مورد‏‎ ‎‏اجاره قبل از عقد اجاره معیوب بوده است، درصورتی که این عیب موجب‏‎ ‎‏نقصی در استفاده از ملک شود، مثل اینکه حیوانی را اجاره کند و معلوم شود که‏‎ ‎‏لنگ بوده است می تواند اجاره را فسخ نماید، و اگر مورد اجارۀ حیوان معیّن‏‎ ‎‏نباشد ولی اجاره دهنده حیوان معیوبی را تحویل مستاجر داد، مستاجر‏‎ ‎

‏نمی تواند اجاره را فسخ نماید، بلکه می تواند از اجاره دهنده حیوان سالمی را‏‎ ‎‏مطالبه نماید و اگر تحویل دادن سالم ممکن نباشد، مستاجر می تواند اجاره را‏‎ ‎‏فسخ کند.‏

مساله 16 ـ ‏اگر اجرت، چیز معین و مشخصی باشد و اجاره دهنده در آن‏‎ ‎‏عیبی مشاهده کرد، می تواند اجاره را فسخ کند، ولی جواز مطالبۀ ارش و تفاوت‏‎ ‎‏قیمت صحیح و معیوب مشکل است. و اگر اجرت، چیز معین و مشخصی‏‎ ‎‏نباشد و مستاجر فرد معیوبی را تحویل دهد اجاره دهنده نمی تواند اجاره را‏‎ ‎‏فسخ کند، بلکه فقط می تواند مطالبۀ فرد سالم دیگری را بنماید، مگر در صورتی‏‎ ‎‏که دسترسی به فرد سالم ممکن نباشد، در این صورت می تواند اجاره را فسخ‏‎ ‎‏کند.‏

مساله 17 ـ ‏اگر در اجاره هر یک از اجاره دهنده و مستاجر مغبون شدند‏‎ ‎‏می توانند اجاره را فسخ کنند، مگر اینکه شرط سقوط خیار کرده باشند.‏

مساله 18 ـ ‏اگر حیوانی را برای فردا مثلاً اجاره کند، و قبل از تحویل گرفتن‏‎ ‎‏آن فرار کند اجاره باطل است و همچنین اگر بعد از تحویل گرفتن آن فرار کند و‏‎ ‎‏مستاجر در حفظ حیوان تقصیر نکرده باشد.‏

مساله 19 ـ ‏اگر مستاجر، ملک مورد اجاره را تحویل بگیرد و از آن استفاده‏‎ ‎‏نکند تا مدت اجاره تمام شود، مثل اینکه خانه ای را برای مدت معینی اجاره کند‏‎ ‎‏و آن را تحویل بگیرد ولی در آن سکونت نکند و یا حیوانی را برای سواری اجاره‏‎ ‎‏کند ولی سوار نشود تا مدت اجاره تمام شود، در صورتی که به اختیار خود‏‎ ‎‏استفاده را ترک کند باید اجرت را بدهد. و همچنین اگر اجاره دهنده ملک مورد‏‎ ‎‏اجاره را تحویل بدهد و مستاجر از تحویل گرفتن و استفاده از آن خودداری‏‎ ‎‏نماید تا مدت اجاره تمام شود. و همچنین دراجاره بر اعمال اگر اجیر آمادگی‏‎ ‎‏خود را برای انجام عمل مورد اجاره اعلام کند، مثل اینکه کسی را اجیر کنند که‏‎ ‎‏لباسی را در وقت معینی بدوزد و اجیر در این وقت آمادۀ انجام کار شد، ولی‏‎ ‎

‏مستاجر بدون عذر از دادن لباس خودداری کرد تا مدت اجاره تمام شد، باید‏‎ ‎‏اجرت را به او بپردازد؛ فرق نمی کند چه اجیر در این مدت به کاری برای خود یا‏‎ ‎‏دیگری مشغول شود یا نه.‏

مساله 20 ـ ‏اگر چیزی را که اجاره داده شد قبل از تحویل گرفتن مستاجر‏‎ ‎‏کسی آن را غصب نماید و مانع استفادۀ مستاجر گردد، مخیر است که اجاره را‏‎ ‎‏فسخ کند، و اگر اجرت را به اجاره دهنده داده از او بگیرد و یا اجرة المثل را از‏‎ ‎‏غاصب مطالبه کند، ولی اگر بعد از تحویل گرفتن مستاجر کسی آن را غصب کرد‏‎ ‎‏نمی تواند اجاره را فسخ نماید و فقط می تواند اجرة المثل از غاصب مطالبه کند.‏

مساله 21 ـ ‏اگر چیزی که اجاره داده شد قبل از آنکه مستاجر تحویل بگیرد‏‎ ‎‏و یا اندکی بعد از تحویل گرفتن آن بدون اینکه فاصلۀ قابل اعتنایی بشود و یا‏‎ ‎‏هنگام تحویل گرفتن آن قبل از آنکه زمان اجاره برسد، تلف شود، اجاره باطل‏‎ ‎‏است. و اگر در اثناء مدت اجاره تلف شود، نسبت به بقیۀ مدت اجاره باطل‏‎ ‎‏است و نسبت به مدتی که استفاده کرده باید اجرت را بپردازد، و در صورتی که‏‎ ‎‏مقداری از مورد اجاره تلف شود نسبت به همان مقدار از وقتی که تلف شده،‏‎ ‎‏اجاره باطل است.‏

مساله 22 ـ ‏اگر خانه ای را اجاره بدهد و قبل از آنکه آن را تحویل بدهد و یا‏‎ ‎‏بلافاصله بعد از تحویل آن قبل از آنکه استفاده کند به طوری خراب شود که‏‎ ‎‏نتوان استفاده ای که مورد اجاره است از آن برد، اجاره باطل است، و اگر در اثناء‏‎ ‎‏مدت اجاره خراب شود نسبت به بقیۀ مدت اجاره باطل است، و اگر به کلی از‏‎ ‎‏مورد استفاده خارج نشود، بلکه بتوان از آن مختصری ازمنافع مورد اجاره را‏‎ ‎‏بدست آورد که عرفاً مورد توجه باشد، مستاجر مخیر است که اجاره را به حال‏‎ ‎‏خود باقی بگذارد یا آن را فسخ نماید.‏

مساله 23 ـ ‏اگر خانه ای را که مثلاً دو اطاق دارد اجاره دهد و یک اطاق آن‏‎ ‎‏خراب شود، اگر اجاره دهنده فوراً آن را تعمیر کند به طوری که هیچ مقدار از‏‎ ‎

‏استفادۀ آن از بین نرود اجاره باطل نمی شود، و مستاجر حق فسخ اجاره را ندارد‏‎ ‎‏ولی اگر موجر آن را تعمیر نکند و یا تعمیر آن به قدری طول بکشد که مقداری از‏‎ ‎‏استفاده آن از بین برود اجاره نسبت به آن مقدار باطل می شود و مستاجر‏‎ ‎‏می تواند اجارۀ باقیمانده را هم فسخ کند.‏

مساله 24 ـ ‏اگر بعد از تمام شدن مدت اجاره و یا پس از گذشتن مقداری از‏‎ ‎‏مدت اجاره، معلوم شد که اجاره باطل بوده است، مستاجر باید اجرة المثل‏‎ ‎‏مقداری که استفاده کرده و یا در ضمان او تلف شده به اجاره دهنده بپردازد. و‏‎ ‎‏همچنین در مواردی که کسی را برای عملی اجیر می کنند و بعد معلوم می شود‏‎ ‎‏که اجاره باطل بوده است، باید اجرة المثل عمل را به اجیر بدهند.‏

مساله 25 ـ ‏اگر غیر از خانه و اطاق و دکان و اجیر، عینی مثلاً زمینی را‏‎ ‎‏اجاره دهند و شرط نکنند که فقط خود مستاجر از آن استفاده کند، می تواند آن را‏‎ ‎‏به کمتر یا مساوی یا بیشتر از آنچه اجاره کرده است به دیگری اجاره بدهد، ولی‏‎ ‎‏خانه یا اطاق و یا دکان را نمی تواند بیشتر از آنچه اجاره کرده اجاره دهد، مگر‏‎ ‎‏اینکه کاری از قبیل تعمیر یا سفید کاری و امثال اینها در اینجا انجام داده باشد و‏‎ ‎‏یا آن را به غیر جنسی که اجاره کرده اجاره بدهد. و بنابر احتیاط مستحب آسیا و‏‎ ‎‏کشتی و کاروان سرا نیز مثل خانه و دکان است.‏

مساله 26 ـ ‏اگر اجیر شرط کند که برای خود مستاجر کار کند، نمی توان او را‏‎ ‎‏به دیگری اجاره داد و اگر شرط نکند نمی توان او را زیادتر از مقداری که اجاره‏‎ ‎‏کرده اجاره داد، مگر اینکه او را به جنس دیگری اجاره دهد، مثلاً او را به پول‏‎ ‎‏اجاره کند و به گندم اجاره بدهد.‏

مساله 27 ـ ‏اگر خانه ای را مثلاً به ده تومان اجاره کرد و نصف آن را خود‏‎ ‎‏سکونت نمود و نصف دیگر آن را به ده تومان اجاره داد بدون اینکه تعمیری در‏‎ ‎‏آن انجام داده باشد، جایز است و از قبیل اجاره به اکثر شمرده نمی شود. و‏‎ ‎‏همچنین اگر خانه ای را برای مدتی به ده تومان اجاره کرد و نصف آن مدت را‏‎ ‎

‏خود سکونت نمود و باقی مدت را به دیگری به ده تومان اجاره داد جایز است،‏‎ ‎‏ولی اگر خانۀ مذکور را در باقی مدت و یا نصف آن را به بیش از ده تومان بدون‏‎ ‎‏انجام کاری در آن اجاره داد از قبیل اجاره به اکثر و باطل است.‏

مساله 28 ـ ‏اگر کسی برای کاری اجیر شود و مستاجر شرط نکند که خود‏‎ ‎‏اجیر عمل را انجام دهد، اجیر می تواند آن کار را به دیگری به همان مبلغ که اجیر‏‎ ‎‏شده و یا بیشتر به اجاره واگذار کند و امّا به کمتر از آن مبلغ جایز نیست، مگر در‏‎ ‎‏صورتی که مقداری از عمل مورد اجاره را انجام داده باشد، مثلاً اگر خیاطی اجیر‏‎ ‎‏شد پیراهنی را برای کسی بدوزد و در اجاره شرط نشد که خود او بدوزد‏‎ ‎‏می تواند به بیشتر از مبلغی که اجیر شده یا به همان اندازه، دیگری را برای‏‎ ‎‏دوختن آن اجیر نماید و اگر بخواهد آن را به کمتر از مبلغی که گرفته به دیگری‏‎ ‎‏واگذار نماید باید ولو مقدار کمی از عمل را انجام داده باشد، ولی در هر صورت‏‎ ‎‏تحویل دادن لباس و یا چیز دیگری که باید عمل در آن انجام دهد به دیگری‏‎ ‎‏بدون اجازۀ صاحب آن اشکال دارد.‏

مساله 29 ـ ‏زن می تواند برای آنکه از شیرش استفاده کنند اجیر شود و در‏‎ ‎‏صحت اجاره اذن شوهر شرط نیست، مگر در صورتی که مانع از حق تمتع او‏‎ ‎‏شود و در صورتی که حقوق شوهر از بین نرود، او نمی تواند از زن در این کار‏‎ ‎‏جلوگیری کند.‏

مساله 30 ـ ‏میش شیری را برای استفاده از شیرش می توان اجاره داد، و‏‎ ‎‏چاهی را که ملک شخصی است می تواند برای استفاده از آبش آن را اجاره دهد.‏

مساله 31 ـ ‏اجرت گرفتن برای واجبات عینی جایز نیست و در واجبات‏‎ ‎‏کفایی که به عنوان مخصوص خود واجب شده است مانند غسل و تکفین و‏‎ ‎‏تدفین میت، بنابر احتیاط واجب اجرت گرفتن جایز نیست، و امّا در واجبات‏‎ ‎‏کفایی که به عنوان حفظ نظام اجتماعی و احتیاجات عمومی واجب است مانند‏‎ ‎‏انواع صنایعی که مورد نیاز است و طبابت و امثال آنها اجرت گرفتن جایز است.‏


مساله 32 ـ ‏اجرت گرفتن برای واجبات شرعی که نیابت بردار است جایز‏‎ ‎‏است.‏

مساله 33 ـ ‏اگر شخصی از کسی بخواهد کاری برای او انجام دهد و او نیز‏‎ ‎‏بدون قصد تبرع و مجانی انجام داد، در صورتی که کار او عرفاً دارای اجرت‏‎ ‎‏است، باید اجرة المثل عمل را به وی بدهد و اگر عامل، قصد مجانی و تبرع‏‎ ‎‏کند مستحق اجرت نیست ولو صاحب کار منظورش اجرت دادن باشد.‏

مساله 34 ـ ‏اگر زمینی را برای کشت گندم و جو و امثال آنها اجاره دهند و‏‎ ‎‏مال الاجاره را محصول همان زمین قرار دهند و یا در ذمه قرار دهند و شرط کنند‏‎ ‎‏که از محصول آن زمین داده شود، اجاره باطل است.‏

مساله 35 ـ ‏هرگاه قصاب سرحیوانی را ببرد و آن را حرام کند چه مزد گرفته‏‎ ‎‏باشد چه مجانی سربریده باشد، باید قیمت آن را به صاحبش بدهد.‏

مساله 36 ـ ‏اگر چیزی را که اجاره کرده در مدت اجاره از بین برود؛ چنانچه‏‎ ‎‏در نگهداری آن کوتاهی نکرده و در استفاده بردن از آن هم زیاده روی ننموده‏‎ ‎‏ضامن نیست.‏

مساله 37 ـ ‏اگر حیوانی را برای بردن باری اجاره دهد، چنانچه حیوان‏‎ ‎‏بلغزد و یا رم کند و بار را بشکند یا معیوب کند صاحب حیوان ضامن نیست،‏‎ ‎‏ولی اگر به واسطۀ زدن و مانند آن کاری کند که حیوان زمین بخورد و بار را بشکند‏‎ ‎‏ضامن است.‏

مساله 38 ـ ‏اگر حمال بلغزد وآنچه راکه حمل می کند بشکند، ضامن است.‏

مساله 39 ـ ‏اگر حیوانی را اجاره کند و معین نمایند که چقدر بار بر او‏‎ ‎‏بگذارند؛ چنانچه بیشتر از آن مقدار بار کنند و آن حیوان بمیرد یا معیوب شود‏‎ ‎‏ضامن است، و نیز اگر مقدار بار را معین نکرده باشند و بیشتر از معمول بار کنند و‏‎ ‎‏حیوان تلف شود یا معیوب گردد ضامن است، همچنین اگر حیوانی را بیش از‏‎ ‎‏مسافت مورد اجاره ببرند و معیوب یا تلف شود ضامن است.‏


مساله 40 ـ ‏اگر کسی برای حفظ متاعی اجیر شود و آن متاع را به سرقت‏‎ ‎‏ببرند، ضامن نیست مگر تقصیر کرده باشد، یا اینکه در اجاره شرط ضمان کرده‏‎ ‎‏باشند.‏

مساله 41 ـ ‏حمامی ضامن لباس و چیزهایی دیگر اگر سرقت شود نیست،‏‎ ‎‏مگر در صورتی که به او بسپارند و او در نگهداری کوتاهی و یا تعدی کرده باشد.‏

مساله 42 ـ ‏اگر زمینی را برای زراعت اجاره کند و آفت به آن برسد و‏‎ ‎‏حاصلش را خراب کند، اجاره باطل نمی شود و باید تمام مال الاجاره را بدهد.‏

‎ ‎