احکام طهارت
احکام نجاسات
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

احکام نجاسات

مساله 1 ـ ‏شرط است در صحیح بودن نماز و طواف، چه واجب باشد و چه‏‎ ‎‏مستحب پاک بودن بدن، حتی مو و ناخن و غیر اینها، و همچنین لباس مگر از آن‏‎ ‎‏نجاستی که معفوّ است، چنانچه بعداً ذکر می شود.‏

مساله 2 ـ ‏شرط است در صحت نماز که محل سجده پیشانی در حال‏‎ ‎‏سجده کردن پاک باشد، امّا جاهای دیگر مانند فرش اگر نجس باشد و به بدن یا‏‎ ‎‏لباس نمازگزار نرسد مانعی ندارد.‏

مساله 3 ـ ‏واجب است ازاله و پاک کردن نجاست از مساجد، چه زمین‏‎ ‎‏اندرون مسجد باشد یا سقف و بام و طرف داخل دیوار، و امّا طرف بیرون دیوار‏‎ ‎‏بنابر احتیاط واجب نجس کردن آن حرام و پاک کردن آن واجب است.‏

مساله 4 ـ ‏نجس کردن حرم امامان  ‏‏علیهم السلام‏‏ و ضرایح آنان حرام است و چنانچه‏‎ ‎‏نجس ماندن موجب بی احترامی می شود، واجب است تطهیر آن.‏

مساله 5 ـ ‏نجس کردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود، باید‏‎ ‎‏فوراً آن را آب بکشند.‏

مساله 6 ـ ‏بنابر احتیاط واجب، نجس کردن جلد قرآن، حرام و چنانچه‏‎ ‎‏نجس شد احتیاط واجب تطهیر آن است.‏


مساله 7 ـ ‏نجس کردن حصیر مسجد، بنابر احتیاط واجب، حرام و چنانچه‏‎ ‎‏نجس شد بنابر احتیاط واجب باید آن را ازاله کنند، اگرچه به بریدن موضع نجس‏‎ ‎‏باشد.‏

مساله 8 ـ ‏نوشتن قرآن با مرکّب نجس حرام است و اگر نوشته شود، واجب‏‎ ‎‏است آن را از بین ببرند و چنانچه با مرکّبی نوشته شده باشد که اثر آن از بین‏‎ ‎‏نمی رود، مانند مرکب چاپ، واجب است آن را تطهیر کنند؛ یعنی آن را آب‏‎ ‎‏بکشند.‏

مساله 9 ـ ‏کسی که عمداً با لباس نجس یا بدن نجس نماز می خواند نمازش‏‎ ‎‏باطل است و واجب است دوباره بخواند، در صورت بودن وقت، وگرنه قضای‏‎ ‎‏آن را باید بجا آورد.‏

مساله 10 ـ ‏اگر فراموش کند که بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا‏‎ ‎‏بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت نماز گذشته باشد،‏‎ ‎‏باید قضای آن را بجا آورد.‏

مساله 11 ـ ‏اگر نداند بدن یا لباسش نجس است و با آن نماز بخواند و بعد‏‎ ‎‏بفهمد که لباس یا بدنش نجس بوده، نمازش صحیح است و احتیاط مستحب آن‏‎ ‎‏است که دوباره بخواند.‏

مساله 12 ـ ‏کسی که غیر ازلباس نجس، لباس دیگری ندارد وبه واسطۀ سرما‏‎ ‎‏و مانند آن نمی تواند لباسش را بیرون آورد، در صورتی که وقت تنگ باشد و یا‏‎ ‎‏احتمال برطرف شدن عذر را ندهد، باید درهمان لباس نجس نماز بخواند ونماز‏‎ ‎‏او صحیح است، و اگر می تواند لباس را بیرون آورد باید برهنه نماز بخواند؛ چه‏‎ ‎‏وقت تنگ باشد یا وسعت داشته باشد، لکن احتمال برطرف شدن عذر را ندهد.‏

مساله 13 ـ ‏کسی که دو لباس دارد، اگر بداند که یکی از آنها نجس است و‏‎ ‎‏نداند کدام یک از آنها است، چنانچه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند،‏‎ ‎‏مثلاً اگر بخواهد نماز ظهر و عصر را بخواند باید با هر کدام از این دو لباس یک‏‎ ‎‏نماز ظهر و یک نماز عصر بخواند، و چنانچه وقت تنگ است احتیاط واجب آن‏‎ ‎

‏است در صورتی که می تواند برهنه نماز بخواند و در خارج وقت با لباس پاک‏‎ ‎‏قضا نماید.‏

‎ ‎