کتاب نکاح
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: کتاب فارسی

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 1385

زبان اثر : فارسی

کتاب نکاح

‏نکاح یکی از مستحبات موکده است و دربارۀ آن زیاد سفارش شده است و‏‎ ‎‏ترکش کراهت شدید دارد، از رسول خدا ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‏ حدیث است که بیشتر اهل جهنم‏‎ ‎‏کسانی هستند که عزب هستند، و از حضرت صادق ‏‏علیه السلام‏‏ نقل است که دو رکعت‏‎ ‎‏نماز کسی که زن دارد از هفتاد رکعت نماز مرد عزب فضیلتش بیشتر است.‏

مساله 1 ـ ‏سزاوار است که انسان در زن گرفتن و شوهر اختیار کردن‏‎ ‎‏اهتمامش به صفات طرفش باشد و شریک عمر خود را شخص شریف نجیب‏‎ ‎‏متدین صاحب خلق خوب انتخاب کند و نظرش منحصر به مال و جمال نباشد.‏

مساله 2 ـ ‏کراهت دارد زن زناکار و زنی که از زنا متولد شده به زنی اختیار‏‎ ‎‏کردن.‏

مساله 3 ـ ‏کراهت دارد مرد بدخلق یا فاسق یا شرابخوار را به شوهری‏‎ ‎‏انتخاب کردن.‏

مساله 4 ـ ‏مستحب است عقد را نزد شاهد واقع کنند و اعلام نمایند و‏‎ ‎‏خطبه قبل از عقد بخوانند، و کامل ترین خطبه ها آن است که مشتمل باشد بر‏‎ ‎‏حمد خدا و صلوات بر رسول اکرم ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‏ و ائمۀ هدی ‏‏علیهم السلام‏‏ و شهادتین و سفارش‏‎ ‎‏به تقوی و دعا به زن و شوهر.‏

مساله 5 ـ ‏مستحب است عروسی در شب واقع شود و مهمانی در شب و‏‎ ‎‏روزش نماید و بیشتر از دو روز، مکروه است ولیمه دادن.‏


مساله 6 ـ ‏مستحب است برای کسی که می خواهد پیش عروس برود و‏‎ ‎‏وارد بر او شود؛ چه در شب عروسی باشد و چه در روز آن، چند امر: ‏اول:‏ دو‏‎ ‎‏رکعت نماز کند و بعد از آن دعایی که رسیده است بخواند. ‏دوم: ‏هر دو طاهر‏‎ ‎‏باشند. ‏سوم: ‏شوهر دستش را بر پیشانی زن بگذارد و بگوید: «اللهم علی کتابک‏‎ ‎‏تزوجتها و فی امانتک اخذتها و بکلماتک استحللت فرجها فان قضیت فی‏‎ ‎‏رحمها شیئاً فاجعله ذکراً مسلماً سویا و لا تجعله شرک شیطان».‏

مساله 7 ـ ‏مستحب است مراعات چند امر در هر وقت که مرد با زن‏‎ ‎‏نزدیکی می کند: 1ـ گفتن بسم الله الرحمن الرحیم. 2ـ طلب کند از خدا پسر‏‎ ‎‏پرهیزکار با برکت بازکاوت بی عیب. 3ـ با وضو باشد خصوصاً وقتی که زن حامله‏‎ ‎‏است.‏

مساله 8 ـ ‏مکروه است چند امر در وقت نزدیکی: 1ـ آنکه در شب خسوف‏‎ ‎‏قمر و روز کسوف شمس. 2ـ باشد روزی که باد سیاه یا زرد می وزد و وقت زلزله‏‎ ‎‏و مواقع دیگر که در کتب مفصله مذکور است.‏

مساله 9 ـ ‏مستحب است که عجله کنند در اینکه دختر را زود شوهر بدهند‏‎ ‎‏و او را حفظ کنند به توسط شوهر.‏

مساله 10 ـ ‏جایز است وطی زن و مملو که از عقب، ولی کراهت شدید دارد‏‎ ‎‏و احتیاط مستحب آن است که ترک کند خصوصاً اگر زن راضی نباشد.‏

مساله 11 ـ ‏جایز نیست وطی زن قبل از اینکه بالغ بشود، یعنی نه سالش‏‎ ‎‏تکمیل گردد و فرقی نیست بین اینکه دائم باشد یا صیغه و امّا بقیه کارها از قبیل‏‎ ‎‏بوسه زدن و در بر گرفتن و چیزهای دیگر مانعی ندارد.‏

مساله 12 ـ  ‏اگر چنانچه قبل از تکمیل شدن نه سال با او نزدیکی کرد‏‎ ‎‏چنانچه افضاء (پارگی) نشود، غیر از گناه چیز دیگری بر او نیست، وامّا اگر افضاء‏‎ ‎‏شود به اینکه راه بول و حیض یکی شود حرام می شود زن بر او همیشه و تا ابد،‏‎ ‎

‏و امّا اگر در اثر افضاء راه جلو و عقب یکی شود احتیاط واجب آن است که با او‏‎ ‎‏نزدیکی نکند.‏

مساله 13 ـ ‏در عین اینکه زن در اثر افضاء حرام ابدی است باز او زن انسا‏‎ ‎‏ است و احکام دیگری که برای زناشویی هست از بین نمی رود مثل ارث بردن از‏‎ ‎‏هم و حرام بودن زن پنجم اگر عقدی باشند و حرام بودن خواهر زن و غیر اینها.‏

مساله 14 ـ ‏جایز نیست ترک کردن وطی زن بیش از چهار ماه، مگر اینکه‏‎ ‎‏راضی باشد و فرقی نیست بین عقدی و صیغه و چنانچه مرد عذری داشته باشد‏‎ ‎‏مثل اینکه خوف ضرر دارد بر خودش یا بر زن، در این صورت مانعی نیست که تا‏‎ ‎‏عذر هست ترک کند.‏

مساله 15 ـ ‏جایز است که مرد در وقتی که دارد منی از او خارج می شود‏‎ ‎‏دوری کند از زن و نگذارد که منی او در رحم زن بریزد؛ ولو اینکه زن راضی نباشد‏‎ ‎‏و فرقی بین عقدی و صیغه نیست و نطفه هم دیه ندارد.‏

مساله 16 ـ ‏جمیع لذتها که ممکن است از زن بردن، برای مرد جایز است و‏‎ ‎‏نظر کردن هر کدام به جمیع بدن دیگری مانعی ندارد؛ چه آنکه ظاهر است و چه‏‎ ‎‏آن موضعی که باطن است.‏

مساله 17 ـ ‏هر یک از مرد و زن می توانند نظر کنند به اعضاء و جوارح‏‎ ‎‏مماثل خودشان به اینکه مرد به مرد نگاه کند و زن به زن، مگر عورت که نظر به‏‎ ‎‏او حرام است، پس اینکه در این زمانه متداول است که زنها از یکدیگر پرهیز‏‎ ‎‏نمی کنند و در حمامها لنگ نمی بندند به خیال اینکه عیبی ندارد درست نیست‏‎ ‎‏و حرام است. و مراد از عورت جلو و عقب است، حتی بر مرد حرام است نظر‏‎ ‎‏کردن به بیضه های مرد دیگر.‏

مساله 18 ـ ‏نظر کردن مرد به بدن و روی مرد دیگر اگر چنانچه از روی ریبه‏‎ ‎‏و لذت باشد حرام است.‏


مساله 19 ـ ‏جایز است برای مرد که نظر کند به بدن محرم های خود به‏‎ ‎‏استثنای عورت و چنانچه نظرش به غیر عورت از روی لذت و ریبه باشد نیز‏‎ ‎‏حرام است.‏

مساله 20 ـ ‏برای زن جایز است نظر کردن به غیر از عورت مرد محرم به او‏‎ ‎‏مثل پدر و برادر و غیر آنها؛ اگر چنانچه از روی سوء نیت و لذت نباشد.‏

مساله 21 ـ ‏جایز نیست که مرد نظر کند به غیر از دست و صورت زن‏‎ ‎‏نامحرم و همچنین به دست و صورتش اگر از روی ریبه و لذت باشد، وامّا اگر‏‎ ‎‏چنانچه به این قصد نباشد پس احتیاط آن است که نگاه نکند.‏

مساله 22 ـ ‏جایز نیست برای زن نظر کردن به بدن مرد ولکن به صورت او‏‎ ‎‏مانعی ندارد.‏

مساله 23 ـ ‏جایز نیست برای مرد که مس کند بدن زن نامحرم را حتی‏‎ ‎‏دست و صورت او را مگر آنکه از روی دستکش و پارچه باشد، به شرط آنکه‏‎ ‎‏قصد سویی نداشته باشد و دست زن را فشار ندهد، و همچنین است مس کردن‏‎ ‎‏زن، مرد نامحرم را.‏

مساله 24 ـ ‏جایز است نظر کردن و لمس نمودن مرد زن را و زن مرد را اگر‏‎ ‎‏چنانچه ضرورت اقتضا کند و دفع ضرر متوقف بر او باشد، مثل علاج کردن و‏‎ ‎‏نجات دادن از غرق شدن و سوختن، و باید اختصار شود به آن مقداری که مورد‏‎ ‎‏ضرورت و حاجت است.‏

مساله 25 ـ ‏واجب است بر زنان که خود را بپوشانند از مردان نامحرم، ولی‏‎ ‎‏واجب نیست بر مردان پوشانیدن خودشان را از زنان، ولو اینکه آنها تعمد داشته‏‎ ‎‏باشند برای نگاه کردن به بدن آنان.‏

مساله 26 ـ ‏بچه گان و کودکان، چه دختر باشند و چه پسر، در حکم‏‎ ‎‏حیواناتند از جهت نظر کردن و لمس نمودن، مگر آنکه از روی شهوت باشد.‏


مساله 27 ـ ‏مانعی نیست برای زنان نظر کردن به بدن پسران نابالغ و واجب‏‎ ‎‏نیست بر ایشان که خود را بپوشانند مگر آنکه این کار موجب تحریک شهوت‏‎ ‎‏باشد.‏

مساله 28 ـ ‏نظر کردن به زنان اهل ذمه، بلکه همۀ کفار مانعی ندارد، به‏‎ ‎‏شرط آنکه خوف واقع شدن در حرام نباشد.‏

مساله 29 ـ ‏کسی که می خواهد زن بگیرد می تواند به آن زن قبل از عقد نگاه‏‎ ‎‏کند به شرط آنکه مقصود تلذذ نباشد، و امّا اگر می داند که قهراً لذت حاصل‏‎ ‎‏خواهد شد مانعی ندارد. چنانچه مانعی ندارد تکرار نظر کردن اگر چنانچه از نگا‏‎ ‎‏ اول اطلاعی حاصل نشد. و احتیاط واجب است که مقصودش از نظر کردن‏‎ ‎‏اطلاع بر حال زنی باشد که می خواهد او را بگیرد نه آنکه مقصود از نگاه کردن‏‎ ‎‏پیدا کردن زن مناسب باشد. و شرط است که احتمال بدهد به نگاه کردن‏‎ ‎‏اطلاعش بر حال زن بیشتر می شود.‏

مساله 30 ـ ‏جایز است گوش کردن به صدای زن نامحرم اگر از روی شهوت‏‎ ‎‏و ریبه نباشد، چنانچه جایز است برای زن که صدای خودش را بلند کند به‏‎ ‎‏طوری که مرد نامحرم بشنود به شرط آنکه ترس از فتنه در کار نباشد.‏

مساله 31 ـ ‏حرام است بر زن صدای خود را لطیف و نازک کند و طوری‏‎ ‎‏صحبت کند که مهیج شهوت باشد و احتیاط مستحب است برای جوانان از‏‎ ‎‏زنان، بلکه همگی ایشان که ترک گفتگو کنند با مردان، مگر در حال ضرورت.‏

‎ ‎