مساله 1 ـ معاملۀ سلف آن است که مشتری چیز کلی را بخرد به اجل و ثمن نقد باشد به عکس نسیه.
مساله 2 ـ بیع سلف محتاج ایجاب و قبول است و هر یک از بایع و مشتری می توانند موجب و قابل باشند.
مساله 3 ـ اگر جنسی را سلف بفروشد و عوض آن را جنس دیگر و یا پول بگیرد معامله صحیح است، لکن اگر پول، مثل نقره و طلا را سلف بفروشد و عوض آن را پول بگیرد معامله باطل است. و اگر جنسی را به همان جنس بفروشد لکن از چیزهای مکیل و موزون نباشد، اشکال ندارد.
مساله 4 ـ معاملۀ سلف باطل است در چیزهایی که به غیر از دیدن به توصیف رفع جهل و غرر در آنها نمی شود و رغبت اشخاص و قیمت آنها مختلف می شود؛ مثل جواهر و مروارید و عقار و زمین و امثال آن، که به غیر از دیدن، جهالت و غرر در آنها رفع نمی شود. و امّا چیزهایی که به توصیف نمودن رفع جهل و غرر از آنها شود؛ مثل سبزیجات و میوه جات و گندم و جو و برنج، بلکه تخم مرغ و بادام و گردو و ملبوسات و مشروبات و دواهای بسیط و مرکب و بعض حیوانات، پس در آنها بیع سلف صحیح است.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 234