پنجم: دو لب
مسأله 1 ـ در دو لب دیۀ کامل است. و در هر یک از آن ها بنابر اقوی نصف است و احوط (استحبابی) در لب پایینی ششصد دینار. و در قطع قسمتی از آن به نسبت مساحت آن از طول و عرض است.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 611 مسأله 2 ـ حدّ لب در بالا آن مقداری است که از حیث عرض از لثه فاصله دارد در حالی که به دو سوراخ بینی و حاجز بینی متصل است؛ و طول آن به اندازۀ طول دهان می باشد. و حدّ لب پایینی از حیث عرض آن مقداری است که از لثه فاصله دارد و طول آن طول دهان است. و حاشیۀ دو طرف دهان (کنارۀ لپ ها) از دو لب نمی باشد.
مسأله 3 ـ اگر جنایتی بر لب وارد نماید تا این که جمع و منقبض شود پس روی دندان ها را نگیرد، در آن حکومت است. و اگر به واسطۀ جنایت، لب ها آویزان شوند پس با خندیدن و مانند آن از دندان ها فاصله نگیرند بنابر احوط (وجوبی) دو ثلث دیه است. و اگر بعد از فلج، قطع شود پس ثلث دیه است.
مسأله 4 ـ اگر دو لب را پاره کند تا این که دندان ها آشکار شوند ثلث دیه بر او می باشد؛ پس اگر خوب شود، خمس دیه است. و در یکی از آن ها اگر خوب نشود ثلث دیه است. و اگر خوب شود پس خمس دیه اش می باشد، بنا بر قول معروف در تمام این ها.
ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)ج. 2صفحه 612