وحدت مسلمانان از دیدگاه امام خمینی
غلامرضا حیدر ابراهیمبای سلامی
این مقاله با رویکرد جامعه شناختی به هم بستگی دینی مسلمانان از دیدگاه امام خمینی به عنوان یک متفکر و مصلح دینی پرداخته است و با تمایز بین وحدت اجتماعی و دینی، با عنایت به سیر تکامل و توسعۀ روزافزون جامعه بشری و جهانی شدنِ فزاینده امور با تسلط علمی و فنی و ارتباطی و اضمحلال خرده فرهنگ ها در درون فرهنگ مسلط و مسلح، ضرورت وحدت مسلمین و اعلام هویت اصلی آن ها در عرصه جهانی با تمسک به برخی اندیشه های امام خمینی بیان شده است. وحدت در این رویکرد مبتنی بر نوعی پذیرش ایمانی و تعهد درونی تعمیم یافته است. روح جمعی کسانی که ریشه اعتقادی و مبانی ارزشی مشترکی دارند «امت» را تشکیل می دهد. هر چه افراد و گروه های دینی به «امت» نزدیک تر شوند، از تعلقات قشری و محدود کننده آن ها کاسته می شود.
چگونه تحقق این وحدت با دست یابی به وفاق شناختی و ارزشی، حفظ استقلال نسبی حوزه های نظری و عملی فرق اسلامی، ایجاد شرایط برای مدیریت توافق ها و تضادهای معرفتی و ارزشی، رفع تبعیض بین برادران دینی، توجه به سازمان های بین المللیِ اسلامی و اعلام مواضع با صدور بیانیه های جهانی ممکن دانسته شده است.
در پایان پیش نهاد شده است به مناسبت آغاز 2000 میلادی و جشن خاص عالم
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 227
مسیحیت با مشورت اندیشمندان مسلمان اعلامیه مشترک و جهانی مبتنی بر هویت دینی مسلمین تحت عنوان «نحن مسلمون»: «we are moslem» منتشر شود.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 228