جلوه ای از خلافت الهی
سید محمدتقی وحیدی بهبودی
بیان خلیفه و خلافت الهی در قرآن کریم، و مصداق عینی – اجتماعی آن در عصر حاضر محور این مقاله است. نویسنده با اشاره به آیۀ شریفۀ «یا داود انا جعلناک خلیفه فی الارض فاحکم بین الناس بالحق و لاتتبع الهوی» می نویسد: از این جا می توان استفاده کرد که بارزترین وظیفه برای خلیفه پروردگار، حکم به حق و تشکیل حکومت حق می باشد. حکومتِ حق همان حکومتِ الهی و اسلامی است که بر پایه قوانین الهی استوار است، لذا در تشکیل آن، زیربنای فقهی لازم است.
نویسنده پاره ای از برجستگی های اخلاقی امام خمینی (احتراز از محرمات، احترام گذاشتن به علماء، اصرار به تهذیب نفس در کنار تحصیل و تعلیم، تعبد به ظواهر شرعی) را در پیِ خاطره هایی از یکی از شاگردان امام راحل آورده است.
وی در پایان چنین نتیجه می گیرد: امام خمینی همان فقیهی بود که در بیان حضرت امیرمؤمنان(ع) ذکر شده است. او در زمان رهبری اش و بحران تاریکی و فشار بر مسلمانان ایران به جامعه و مردم امید می داد و روحِ توکل را در وجود آنان تقویت می کرد.
کتابچکیده مقالات کنگره امام خمینی(س) و اندیشه حکومت اسلامیصفحه 178