اعتراف برژینسکی به نا آگاهی از عوامل بحران در ایران‌

‏‏این بهره برداری از فرصت چنانکه اشاره شد، آن چنان آمریکایی ها را غافلگیر کرد که ‏‎ ‎‏برژینسکی به صراحت در خاطرات خود می نویسد: ما نتوانستیم ـ به دلیل بی اطلاعی از ‏‎ ‎‏شرایط واقعی ایران ـ بهتر خود را برای مقابله با این بحران ـ بحران ناشی از قیام ملت ‏‎ ‎‏مسلمان ایران به رهبری امام ـ آماده کنیم. اعمال سیاست حقوق بشر کارتر برای آنکه ‏‎ ‎
‏‎

‎‏بتواند علیه ارودگاه کمونیسم موثرتر باشد، لازم می بود در کشورهایی که سران حکومتی ‏‎ ‎‏آنها وابسته به آمریکا بودند، نظیر ایران، به طور موثر دنبال شود. از این رو کارتر مخالفان ‏‎ ‎‏این سیاست را از قسمت امور ایران در وزارت خارجه کنار گذارد و بخش حقوق بشر ‏‎ ‎‏را در سیاست خارجی زیر نظر هنری پرشت‏‎[1]‎‏ قرار داد. سولیوان در خاطراتش به همین ‏‎ ‎‏مطلب اشاره کرده و قریب به این مضمون می نویسد؛ از نظر کادرهای جدید وزارت ‏‎ ‎‏خارجه و عده ای از نزدیکان پرزیدنت کارتر، حکومت شاه به عنوان یک حکومت غیر ‏‎ ‎‏دموکراتیک بود که پیوسته ناقض حقوق بشر بوده است و لذا پیوسته به شاه توصیه ‏‎ ‎‏می کردند که سیاست آزادسازی فضای سیاسی کشور را استمرار بخشد. ولی شاه ‏‎ ‎‏همواره به خطر کمونیسم اشاره می کرد.‏