کارتر : ایران جزیره ثبات و امنیت و شاه ، محبوب ملت ایران است

‏‏دیدیم که کارتر حتی در ژانویه 1978 (دی ماه 56) در سفر خود به ایران شاه را ‏‎ ‎‏محبوب ملت و ایران را جزیره ثبات و امنیت نامید. این اظهار نظر با اطلاعاتی که از ‏‎ ‎‏مجریان حقوق بشر خود دریافت می کرد سازگار نمی بود. همین مسئله و دیگر مسائل ‏‎ ‎‏نظامی منطقه، نظیر حفظ مصالح اسرائیل و حفظ ایستگاه های استراق سمع در سیاهکل ‏‎ ‎‏و جنگل های شمال ایران، موجب شد که شکافی عظیم در میان زمامداران و مشاوران ‏‎ ‎‏کاخ سفید و حامیان صنایع نظامی و نیز مشاوران نظامی و امنیتی کارتر رخ دهد. ‏‎ ‎‏خاطرات برژینسکی به خوبی صحت این ادعا را اثبات می کند. چنانکه گفته شد نگرانی ‏‎ ‎‏از خطر کمونیسم در ایران در کنار عوامل ذکر شده در بالا موجب اتخاذ سیاست دوگانه ‏‎ ‎‏آمریکا در برابر رویدادهای ایران شده بود. جالب این است که اظهارنظر مقامات ‏‎ ‎‏آمریکایی درباره خطر کمونیسم در ایران به اظهارات شاه و سازمان امنیت ایران مبتنی ‏‎ ‎‏است که از نگرانی حضور افسران حزب توده در ارتش در زمان دکتر مصدق سرچشمه ‏‎ ‎‏می گرفت. همان طور که می دانیم سازمان نظامی و زیرزمینی افسران حزب توده بر ‏‎ ‎‏اساس مدارک موجود در ساواک 635 نفر عضو داشت که توسط تیمور بختیار متلاشی ‏‎ ‎
‏‎

‎‏شد.‏

‏‏آنها هرگز تصور نمی کردند، رشد و سازماندهی قیام مردم ایران، بدون حمایت و ‏‎ ‎‏هدایت کا.گ.ب امکان پذیر باشد. این نکته را در بیان ماجرای ماموریت هایزر در ایران ‏‎ ‎‏نقل کرده ام و سولیوان نیز در خاطرات خود به حضور فعال افراد ذی نفوذ حزب ‏‎ ‎‏جمهوریخواه در وزارت خارجه امریکا اشاره دارد که به دلیل خطر کمونیسم در ایران و ‏‎ ‎‏شرکت عناصر وابسته به کا.گ.ب، عدم اجرای دستورات رئیس جمهور را توصیه ‏‎ ‎‏می کردند. حتی صریحاً در مورد فشار آوردن به شاه برای بسط آزادی ها با کمال تعجب ‏‎ ‎‏شنیده می شد که می گفتند: رئیس جمهور فرصت کافی برای مطالعه شرایط و اوضاع را ‏‎ ‎‏ندارد؛ لذا نمی تواند تصمیم مقتضی اتخاذ کند.‏

‏‎

‎