عمامۀ کوچک
امام عمامۀ کوچک خوشبویی داشتند که در هنگام نماز از آن استفاده می کردند. من
یک روز ـ خیلی سال پیش تصمیم گرفتم آن را از امام بگیرم؛ چون چند سال با آن نماز خوانده بودند. گفتم آقا این را به من بدهید. گفتند: می خواهی چه کار کنی؟ گفتم: هیچی، من یکی دیگر برایتان می آورم. آن عمامه را به من دادند؛ بوی عطر خاصی دارد و من آن را تاکنون نزد خود نگهداری می کنم. علی رغم آنکه سالها پیش، آن را از امام دریافت کرده ام، ولی بوی عطر آن هم اکنون نیز به مشام می رسد. امام همیشه هنگام نماز به آن عطر می زدند. یک بار به درخواست دوستان دانشجو آن را به دانشگاه بردم (سال 1359) که بسیار مورد استقبال آنان قرار گرفت.
کتابیک ساغر از هزار: سیری در عرفان امام خمینی (س)صفحه 548