آقای رحیمیان تعریف می کرد وقتی که در نجف اشرف بودیم، روزی یکی از بزرگان فوت کرده بود و ما به همراه حضرت امام به مراسم آن فرد رفتیم. دم دِر مسجد، حضرت امام نگاهی کردند و فرمودند برگردید. عرض کردیم آقا جان چرا؟ فرمودند، جا نیست که من پا برهنه یا با کفش بروم تا وارد مسجد شوم و مجبورم پایم راروی کفش مردم بگذارم که من هیچ وقت این کار را نمی کنم.
کتابخاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (س)صفحه 6