امامی که در برابر ابر قدرتها مثل کوه میایستادند، وقتی یکی از خانواده شهدا و یا یک برادر جانباز به خدمت ایشان میرسید، بسیار احساس عجز و شرمندگی میکردند. این احساس را بارها اظهار کرده بودند. میفرمودند: من احساس حقارت میکنم وقتی پدر شهیدی به دیدار آقا میآمد و مادر معرفی او میگفتیم که آقا ایشان پدر سه شهید یا چهار شهید هستند امام حالت شرمندگی به خود میگرفتند.
از افرادی هم که در راه انقلاب صدمهای دیده بودند، دلجویی و به آنان محبت میکردند.
کتابخاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (س)صفحه 87