ما حدود یک هفته قبل از رحلت امام، به طور جسته و گریخته، از روزنامه های عراقی در مورد مریضی حضرت امام چیزهایی فهمیده بودیم. گهگاه هم در روزنامه ها یک عکس ماهواره ای و تار را که ظاهراً دستکاری هم شده بود از امام چاپ می کردند. اصولاً، عراقی ها مایل نبودند عکس زیبایی از امام در روزنامه ها بزنند، لذا روحیه بچه ها در این مدت خراب شده بود و همه نگران و مضطرب بودند. عراقی ها همیشه روزنامه را ساعت 5 / 8 ـ 9 صبح به ما می دادند، ولی آن روز (روز اعلام خبر ارتحال امام) روزنامه را ساعت 11 به ما دادند. علاوه بر آن، متوجه شدیم دور تا دور اردوگاه وضعیت امنیتی خاصی به خود گرفته که با روزهای گذشته کاملاً متفاوت بود.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 30