جهت
وجود و عدمِ فوق و تحت حقیقی، بر وجودِ جذب و دفع و عدمِ آن مبتنی می باشد، چون متجددین به قوۀ جاذبه در زمین قائلند و می گویند: اگر جسمی با قسر بالا رود قوۀ جاذبه آن را جذب می نماید.
ولی قدما قائل بوده اند که خود طبع سنگ ـ مثلاً ـ مقتضی میل به پایین است که باید از هوا پایین تر باشد و جذبی در کار نیست.
تقریرات فلسفه امام خمینی (س)(ج. 2)صفحه 529