القول فی الخیار
أحدها: عدم قبض المبیع
حکم قبض بعض المبیع
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279-1368

محل نشر : تهران

زمان (شمسی) : 1388

زبان اثر : عربی

حکم قبض بعض المبیع

‏ثمّ إنّ قبض بعض ا لمبیع کلا قبض ؛ لأنّ بعضـه لیس بمبیع ، فیصدق معـه‏‎ ‎‏«عدم قبض ا لمبیع» وقد تقدّم فی بعض ا لمباحث ا لسا لفـة ، أنّ ا لبیع إنّما یتعلّق‏‎ ‎‏با لشیء ا لوحدانی ، من غیر لحاظ أجزائـه‏‎[2]‎‏ ، وأنّ ما ینتقل با لبیع هو نفس ا لشیء ،‏‎ ‎‏لا هو وأجزاؤه ، وإن کان لازم انتقال ا لکلّ ، ثبوت ا لملکیّـة للأجزاء أیضاً إذا‏‎ ‎‏لوحظت مستقلّـة .‏

‏فا لمبیع واحد متعلّق با لواحد ، وإلاّ لزمت إشکا لات تقدّمت ا لإشارة إ لیٰ‏‎ ‎‏بعضها .‏


نعم ،‏ فی بعض ا لموارد یساعد ا لعرف علیٰ تحلیل ا لبیع إ لیٰ بیعین ، کبیع‏‎ ‎‏ما لـه ومال غیره ، أو بیع ا لمملوک وغیر ا لمملوک ، وأ مّا لو باع فرساً مثلاً ، لم ینحلّ‏‎ ‎‏بیعـه إ لیٰ بیع أجزائـه ا لداخلیّـة وا لخارجیّـة ، وا لمعیّنـة وا لمشاعـة ، وإن انتقلت‏‎ ‎‏تبعاً لانتقال ا لذات .‏

‏فمقتضی ا لصحیحـة‏‎[3]‎‏ ، أنّ قبض ا لبعض کلا قبض ، ودعوی ا لانصراف إ لیٰ‏‎ ‎‏صورة عدم قبض شیء منـه ، أو دعویٰ تبعیض ا لخیار ، غیر مسموعتین .‏

‎ ‎

  • )) تقدّم فی ا لجزء ا لثانی : 516 .
  • )) تقدّم فی ا لصفحـة 577 .